12/ 9 Latinitas Nostra - Ωδείο Ρεθύμνου

12/ 9 Latinitas Nostra - Ωδείο Ρεθύμνου

Σας ενημερώνουμε ότι η σημερινή εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Ωδείο Ρεθύμνου στην αίθουσα "Παντελής Πρεβελάκης" και όχι στο θέατρο "Ερωφίλη" όπως εκ παραδρομής εχει γραφτεί στο έντυπο πρόγραμμα.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση και σας περιμένουμε να τους απολαύσουμε!

Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα της ημέρας:

«Lamento. Ιταλικοί θρήνοι του 17ου αιώνα»
LATINITAS NOSTRA KAI ROMINA BASSO
Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου, ώρα 21:00 στο Ωδείο Ρεθύμνου, αίθουσα "Παντελή Πρεβελάκη"
Γράφοντας στις αρχές τού περασμένου αιώνα, ο M. Proust λέει, ορμώμενος από τον τρόπο με τον οποίον η μητέρα του δεχόταν για δείπνο στο σπίτι της, πως η τελειότητα έγκειται στην απλότητα, τη νηφαλιότητα και την κομψότητα τών μέσων. Όμορφη φράση, όμορφη αστική τάξη και παρεπιπτώντος ο σαφέστερος ορισμός τού τι δεν είναι μπαρόκ. Σαν από αντίδραση, ηχογραφήσαμε σε καθεστώς αφόρητης έντασης, προσπαθώντας να σπρώξουμε στα άκρα οποιαδήποτε αρχή διατάραξης, οποιοδήποτε εφφέ, οποιοδήποτε “τικ” φαινόταν ικανό να μπουκώσει τα δύο στέρεο μικρόφωνα. Θυμάμαι έξω έκανε έναν ωραίο καιρό, με αυτό το διαυγές λευκό φως της πρώτης άνοιξης που επιφυλάσσεται για τις πιό απάνθρωπες φρικαλεότητες. Υπήρχε και ένα δημοτικό σχολείο δίπλα. Στα διαλείματα κάποιες παιδικές φωνές τρύπωναν αχνά στην αίθουσα που ήμασταν κλεισμένοι. Δεν νομίζω πως τελικά καταγράφηκαν στον δίσκο. Ίσως να τις απέβαλε η ίδια μουσική σαν κακό μόσχευμα. Θυμάμαι επίσης ότι κάποιον καιρό πρίν, όταν πρωτοπαίζαμε αυτό το πρόγραμμα με την Romina και τους Latinitas στην αίθουσα του ιδρύματος Θεοχαράκη τον Ιανουάριο του 2009, η προσοχή του κόσμου ήταν στραμμένη στις ισοπεδωτικές επιθέσεις του Ισραηλινού στρατού στην λωρίδα της Γάζα ενώ η Αθήνα έμοιαζε ακόμη μουδιασμένη από τις πολυήμερες ταραχές που ακολούθησαν τον θάνατο του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από ειδικό αστυνομικό φρουρό εν ώρα υπηρεσίας. Προσπαθούσα – μαζί με την υπόλοιπη κοινή γνώμη ίσως – να διαμορφώσω μια ψύχραιμη άποψη για την τραγική βία των ημερών και επίσης να δεχθώ οτι από αρχής της ιστορίας, στον όχλο ο αδικημένος, ο ενάρετος, ο ιδεαλιστής, ο απελπισμένος μπλέκουν με τον καιροσκόπο, τον πλιατσικολόγο, τον προβοκάτορα. Θυμάμαι να λέω οτι οι στίχοι τού Rossi «Sommergete la terra fra diluvi di sangue, arda per man vostra ogni citade, ogni provincia abbrugi, Uccidete, ferite, non perdonate» είχαν δυστυχώς αποκτήσει κάτι το προκλητικά επικαιρο και σε αυτόν τον τόνο τελείωσα τα τότε σχόλια της βραδιάς. Σήμερα, έπειτα από τόσο καιρό, με τα δύο εκείνα περιστατικά ακόμη σαν ανοιχτές πληγές ανάμεσα σε μύριες άλλες, δεν θα άλλαζα ούτε λέξη.
Κάψτε τα όλα, η μουσική αρχίζει...
ΕΙΣΟΔΟΣ: 5 €